Evvel zaman içinde kalbur saman içinde hayata hep olumlu bakan mutlu, sevecen bir genç kız yaşarmış. Genç kızın 3 gözü ve 3 kulağı varmış. 3.gözünün görmesi ve 3.kulağının duyması için her gün bolca sesli okuma yapması gerekiyormuş. Genç kız doğa üstü özelliğe sahip kalabilmek için her gün bir kitap bitirirmiş fakat okuduğu her kitabın bir özelliği varmış. Okuyacağı her kitap mutlu bir sonla bitmek zorundaymış. Bu sebeple genelde çoğu insanın okumuş olduğu mutlu sonu kesin olan kitapları alıp okurmuş. Yalnız okuduğu her kitap onun gece rüyasına girermiş. Rüyalarında kitaplarda okudukları canlanırmış fakat kitapta okuduğu sondan hep farklı bitermiş ve hep mutsuz sonla sonlanırmış. Her sabah ağlayarak uyanırmış. Ertesi gün yine bir kitabı okumaya başlarmış. Fakat gece rüyasında aynı şeyler yine olurmuş.
Yine bir gün bir kitap okuyup bitirivermiş. Gece olmuş uykuya dalmış fakat bu sefer rüyasında okuduğu kitap canlanmamış, elinde asası olan bir derviş görmüş. Derviş konuşmaya başlamış rüyalarından artık ağlamadan uyanmak ister misin? demiş. Her sabah ağlayarak uyanmaktan şikayetçi olan genç kız hemen evet demiş. Derviş ona şunu demiş. Dediklerimi uygula, bu zamana kadar okuduğun bütün kitapları evinizin bahçesindeki nar ağacının altına gömeceksin. Ve 40 gün boyunca hiç kitap okumayacaksın ve yeni kitap da almayacaksın 40.gün sonunda mutsuz sonla biten bir kitap alıp orman başındaki kuyuya kitabı sesli olarak okuyacaksın.
Genç kız sabah uyanmış gördüğü rüyaya inansa mı inanmasa mı karar verememiş her gün ağlayarak uyanmaktansa denemekten ne zarar çıkar ki demiş. Hemen okuduğu tüm kitapları nar ağacının altına gömmüş. Kitap okumayı bırakmış yavaş yavaş eski okudukları kitaplarda rüyasında canlanamaz olmuş sanki kitapları unutmaya başlamış dervişin dediği genç kıza iyi gelince denileni uygulamaya devam etmiş ve 40 gün hiç kitap okumamış fakat 40.günde sabah uyandığında 3.gözü görmez 3.kulağı duymaz olmuş.2 gözü ve 2 kulağı kalan genç kız bu duruma çok üzülmüş fakat madem bu başıma geldi demiş elbet bir nedeni vardır. Mutsuz sonlu biten kitabı da okuyacağım demiş. Hemen bir kitap almış gitmiş ormandaki kuyu başına. Kitabı okuması günlerce sürmüş okumuş okumuş o okudukça kuyu da sesi yansıtarak kitabı ona okuyormuş kitap nihayet bitmiş kız göz yaşlarını silerek kuyunun başından ayağa kalkmış ve demiş ki görmek ve duymak için iki göz iki kulak yeterli bir 3. ye gerek yok. Bazen fazlalıklar bize mutsuzluk getirebiliyor. Kitaptı okudum bitti, yankısı havaya karıştı gitti. Şimdi ise sadece herkesçe bilinen mutlulukları gören duyan biri değilim, az bilinen ve görülen mutsuzlukları da gören ve duyan biriyim önemli olan da bu değil mi zaten?
Sümeyye Sena GÜZEL
